In the court of the Crimson King

Vijftig jaar progrock van King Crimson: is het de moeite waard om alles op te offeren voor een moment van transcendentie?

Als een aflevering van The Office, maar dan met enorme drumstellen, grijsharige roadies en verrukte fans. Zo omschrijft The Guardian de documentaire die Toby Amies maakte over de legendarische progressieve rockband King Crimson (****). Wat begon als een traditionele muziekdocumentaire over de band ter ere van het 50-jarig jubileum, werd uiteindelijk een diepgaand verhaal over tijd, de dood, familie en de kracht van muziek om levens te veranderen – en dan ook grappig.

Dat heeft deels te maken met de fascinerende Robert Fripp, een English gentleman, die al meer dan vijftig jaar de band leidt en daarbij het uiterste eist van de muzikanten. Zo creëert hij een bevredigende en gevaarlijke omgeving waarin het buitengewone mogelijk is, niets zeker is, en ook niet iedereen zonder kleerscheuren uit de strijd komt. Voor de aanbiddende fans is dit een must-see natuurlijk; wie de band niet/oppervlakkig kent is na deze film net zo verslingerd.