Oogverblindend

In memoriam Rutger Hauer

Georgina Verbaan voert telefoongesprek met Rutger Hauer.

Oogverblindend is niet de spectaculairste, maar wel de relevantste Nederlandse film van het jaar Het Parool
’Zelf noemt Frisch Oogverblindend overigens een liefdesverhaal en dat is door de onvoorwaardelijke manier waarop deze twee anonieme (of toch niet zo anonieme) tegenspelers en tegenvoeters zich aan elkaar overgeven natuurlijk óók zo. Maar het is ook een liefdesverklaring. Van een filmmaker aan zijn vak. Die met niets anders dan wat hij uit zijn raam waarnam een thriller kan maken, en een essay, en een dagboekfilm. Die Amsterdam anno nu er even grimmig uit kan laten zien als Buenos Aires anno toen. Die van de rimpelingen op het wateroppervlak de morele pijngolven in iemands brein kan maken. De Filmkrant

Delen