Twee geliefden op een verlaten eiland zijn geheel op elkaar aangewezen.
Er is weinig bekend over de ramp die Anna en Hannah zijn ontvlucht en de moeite die zij hebben moeten doen om het afgelegen eiland te bereiken. Wanneer ze drinkbaar water en een verlaten huis vinden, valt Anna terug in haar rol als de verzorger van Hannah. Afstand is zowel noodzaak als een marteling voor de twee geliefden. Hannahs kwetsbare toestand herinnert de twee vrouwen eraan dat de tijd die zij samen hebben ten einde loopt. Op een dag ziet Hannah iemand op het strand. Het wrange noodlot dient zich aan. De indringer is de Dood die de vrouwen gevolgd is naar het eiland.
Voor Splendid Isolation haalde regisseur Urszula Antoniak (Nothing Personal) inspiratie uit de pandemie. “De dood naderde me”, schrijft ze in haar regievisie. “Ik leefde al een tijd in de schaduw van de dood van mijn echtgenoot, of beter: in angst voor de dood. De pandemie confronteerde me daarmee.”
Splendid Isolation bouwt voort op de stille stijl van haar eerdere films, maar bevindt zich ook op het grensgebied van film, performance en schilderkunst.
Splendid Isolation behandelt het idee van de dood: Op zo’n manier dat je er dichtbij kunt komen zonder terug te deinzenHet Parool