Kritiek op de westerse musea van kunstenaar Renzo Martens.
Wanneer kunstenaar Renzo Martens de vertoning van zijn film Enjoy Poverty bezoekt in het Tate Modern in Londen, vallen hem overal de Unilver logo’s op. Wat is de relatie tussen westerse kunstmusea en dit soort bedrijven? En specifieker: de relatie met het geweld van het plantagesysteem?
Met White Cube doet Martens een poging tot het herstructureren van de waardeketen van kunst. Samen met een groep Congolese plantagearbeiders begint Martens een kunstproject dat uiteindelijk wordt uitgeroepen tot best art of the year door de New York Times. Met de opbrengsten van hun kunst kopen de plantagearbeiders het land terug dat door Unliver werd verwoest. Op deze grond bouwen ze een eigen, door OMA ontworpen museum.
Met de ontroerende documentaire ‘White Cube’ slaat Renzo Martens de spijker op z’n kop.
In de documentaire ‘White Cube’ richt Renzo Martens zijn pijlen op de kunstwereld die graag geëngageerde kunst maakt, maar bar weinig doet voor de mensen om wie het gaat.