Deutsches Kino
Een hartstochtelijke briefwisseling tussen de grote dichters Ingeborg Bachmann en Paul Celan.
Centraal in deze experimentele film staan de briefwisselingen tussen Ingeborg Bachmann en Paul Celan. Het dramatische, extatische, maar ook oneindig trieste liefdesverhaal tussen Bachmann en Celan begint in 1948, en het eindigt met de zelfmoord van Celan in 1971 in Parijs. Voor Ingeborg Bachmann is hij de grote liefde van haar leven, maar toch ziet ze hem altijd als een vreemdeling en als een Jood uit Czernowitz, wiens ouders omkwamen in de Holocaust. Zelf heeft ze niet zoiets ervaren. Ze houdt van hem en zoekt de grenzen op: zowel de hare als de zijne. In een moment van twijfel vraagt ze zich af: “Zijn we alleen maar gedroomd?”
De film wordt ingeleid door Trixie Hölsgens, senior medewerker Duitse taal en cultuur bij het Duitsland Instituut. Zij bespreekt de levens van Paul Celan (1920-1970) en Ingeborg Bachmann (1926-1973) en hoe deze elkaar kruisten. De briefwisseling die hierdoor ontstond, en in 2008 onder de titel Herzzeit gepubliceerd werd, zit vol prachtige zinnen én bevat veel misverstanden en teleurstellingen. Maar hoe kan een briefwisseling verfilmd worden? Ook op de keuzes van de regisseur wordt in deze inleiding kort ingegaan.