Voor de állerlaatste keer kruipt Lies Visschedijk in de huid van Soof, die haar leven eindelijk op de rit heeft… Toch?
Alles lijkt Soof voor de wind te gaan: ze is gelukkig, haar restaurant loopt goed, en de kinderen zijn klaar om hun vleugels uit te slaan. Als vanouds houdt Soof alle ballen in de lucht, totdat ze slecht nieuws krijgt. Wanneer dochter Sascha haar verloving aankondigt, grijpt Soof het huwelijk aan om haar kop in het zand te steken.
Soof 3 werd geregisseerd door Anne de Clercq en Eddy Terstall (Simon) tekende voor het scenario. De filmreeks werd gebaseerd op de columns van Sylvia Witteman, die de geestige en herkenbare verhalen van een thuiswerkende, creatieve vrouw op pende voor de Volkskrant.
Hoofdrolspeler Lies Visschedijk heeft genoeg aan een blik of een flardje intonatie om een scène op te tillen of te laten kantelen.
De film is ietsje ernstiger van toon dan die eerste twee delen, maar die keuze pakt goed uit.
En godzijdank, er mag ook gelachen worden in dit scenario om ziekte, angst en verdriet - zonder dat het de ernst van de situatie geweld aandoet.